coinquinatus

coinquinatus
cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.
I.
Prop. (rare;

not in Cic.): stercore conquinatae,

Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —
II.
Trop.
* A.
Of infectious disease, to infect, taint:

totam progeniem,

Col. 7, 5, 6.—More freq.,
B.
Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:

se crimine stupri,

Val. Max. 6, 1, 6:

se maximo scelere,

id. 9, 7:

cor vitiis,

Prud. Cath. 6, 53:

famam alicujus,

Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:

quid esse his potest coinquinatius?

Arn. 7, p. 222.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Coinquinate — Co*in qui*nate, v. t. [L. coinquinatus, p. p. of coinquinare to defile. See {Inquinate}.] To pollute. [Obs.] Skelton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • HONORIUS I — 68. Rom. Pontifex A. C. 626. Campaniâ Italiae oriundus, Bonifacii V. successor. Schisma Episcoporum istriae 70. Annorum sustulit, Angliae Scotiaeque Ecclesiarum curam gessit, sacras aedes novas aedificavit, veteres instauravit. Monothelitarum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NAZIRAEUS — Hebr. separatum notat; peculiari videl. sanctitate a reliquis discretum et certo vitae generi ac ordini adstrictum. Unde, Gap desc: Hebrew tales dicti, munus ac donum, quasi Deo consecrati. Erant hi vel Nativi, qui seu Dei iussu, seu Parentum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”